Hey iedereen,

Veel ging fout, ik mocht gistreren voor het eerst solo naar de trainingarea. Harstikke spannend allemaal. In de area ging alles goed, lekker oefeningen doen in mijn eentje, heel erg relaxed is dat. Alle oefeningen herhaald die ik tot nu toe heb gehad die van belang zijn voor mijn 20-uurs check die ik waarschijnlijk morgen heb.
Maar goed, dat ging allemaal perfect en na zo'n 45 minuten besloot ik terug naar het vliegveld te gaan om vervolgens nog een aantal citcuitjes te vliegen zodat ik o.a. lekker veel landingen kon maken.
Het circuit, ja goh waar zal ik beginnen, het was een chaos, echt waar, hartstikke druk. Downwind werd extend tot voorbij Evora, veel te ver. Dat gaf voor mij al problemen, ik kreeg op downwind te horen dat ik number 4 was. O.k. maar ik had number 3 wat achteraf Jeroen bleek te zijn niet in zicht, kort daarna had ik een vliegtuig in zicht dat al op final zat, ik dacht dat dat misschien het vliegtuig voor me was dus ik vraag
Diana 124, could you confirm that the TOBA on final is number 3
- Mmmm, yes sir, that is a confirm

Hier was er dan al een miscommunicatie, want er zaten 3 vliegtuigen op final, dat wist ik niet, final was namelijk i.p.v. de normale +/- 4 nm. ongeveer 9 nm. Heel erg lang dus. Maar aangezien ik bevestigd kreeg dat nummer 3 langs me was, draaide ik final op, totdat ik ineens aan mijn rechterhand in de verte de echte nummer 3 zag aankomen, dat was Jeroen, die heel raar opkeek omdat het niet gebruikelijk is elkaar in te halen in het circuit.

Dat ging dus fout, door een communicatiestoornis tussen de toren en ik.
Maar dat was niet alles, vervolgens maakte ik een touch & go en ik moest samen met de 3 mensen voor me upwind extenden, o.k. niks aan de hand, gewoon doen.
Ik rustig een stukje verder vliegen, voordat ik naar base draai en naar downwind. Vervolgens komt die aardige altijd zo vrolijke Fabian, die steeg net op, kreeg niet te horen dat hij moest extenden, dus hij draaide een stuk eerder van upwind naar base, naar downwind. En op het moment dat hij naar downwind draaide, vloog ik daar. Ik had er niet op gerekent dat er ineens een TOBA mijn kant op draaide.
Volgens Jeroen die nu dan een stuk achter me vloog, bergreep ik dat we heel erg close waren, dat had ik natuurlijk ook wel gezien, mijn radiocall vervolgens;
Diana 124, I HAVE TRAFFIC AT 11'CLOCK, WHAT IS HE DOING!!!!!!!
..........
Gelukkig ging Fabian naar de area dus moest hij klimmen naar 2000ft. alle departures zijn op 2000ft, ik vloog op 1800ft. Dus gelukkig vlogen we maar een paar tellen op dezelfde hoogte, maar ik was erg geschrokken. Als er ineens een vliegtuig 35 meter links van je zit dan schrik je je echt te pletter.
Terug op de grond, bood de luchtverkeersleider zijn verontschuldigingen aan. we hebben op de grond heel erg lang en veel erover gesproken.

Dit was nieteens alles, met anderen gebeurden ook dingen die ze liever anders hadden gedaan of beter, maar dit hoort erbij

Het was druk, zeer zeer druk, maar wel heel erg leerzaam