Helaas net niet op de dag dat ik jarig was, maar in de week van 30 maart heb ik m'n eerste vlucht op de Seneca V gemaakt! Na een weekje grondschool waarin we even wat details behandelen van dit vliegtuig en met name ook de verschillen met de TB-20. Het heet dan wel officieel dat je een week grondschool hebt, maar in werkelijkheid is dit maar een paar dagen. Toch kan het geen kwaad om even in het boek te kijken met een instructeur omdat deze gelijk kan vertellen hoe het in de praktijk zal verlopen. Het was wel weer even wennen om in het lokaal te zitten waar we ook de allereerste week zaten toen we naar Portugal waren gekomen. Naast de grondschool moeten er ook eerst 3 simuren worden gedaan voordat het echte werk kan beginnen. Vooral om de procedures te oefenen is dit handig, hoewel het dan wel weer zo is dat de indeling van de cockpit er van de sim anders uitziet dan in het echte vliegtuig. Maar goed laten we maar zeggen dat het heeft geholpen!

Nadat ik een lang weekend naar huis was geweest om even goed op te laden voor de laatste fase, kon ik er weer helemaal tegenaan. Het eerste wat meteen opviel toen je instapte; er zit geen deur aan de linker kant! Na 3 keer proberen een deur te vinden aan de linker kant, stap je toch maar voortaan altijds rechts in. Nou is het altijd zo dat de instructeur 'laat' aankomt dus is het geen probleem. Vervolgens sta je opgelijnd op de baan en geef je vol gas. Eerst denk je; ooow dit valt mee, maar dan komt de turbo in actie! Voor het eerst voel je dat je in je stoel wordt gedrukt! Eenmaal in de lucht even lekker rust....moet ik nu al indraaien? Het was al snel duidelijk dat dit allemaal een stuk sneller ging! Vooral als je instructeur dan ook vraagt: zullen we de after take off checklist ook nog even doen!? Omdat je zo druk bezig bent om het vliegtuig bij te houden, vergeet je dat snel! Zeker de eerste paar uur is het hard werken, omdat er natuurlijk vanuit wordt gegaan dat je alle procedures onder de knie hebt. Aangezien deze voor 3/4 hetzelfde zijn als op de TB-20 is dit ook waar, alleen gaat het nu even iets sneller.

Het hele idee van het Seneca vliegen is om te leren omgaan met emergencies. Voornamelijk dan met engine failures. In de 15 uur dat je ook in totaal moet simmen wordt dit ook alleen maar geoefend. Ik moet zelf zeggen dat het in de simulator vaak erg goed ging. De procedures leken er goed in te zitten. Dan komt het moment dat er in je file staat dat je N-1 gaat oefenen (dit wil zeggen 1 moter uit). Als dat in het echt opeens je throttle wordt dichtgedaan door je instructeur is het toch opeens helemaal anders! Ook al wist ik de procedure ergens in de goeie volgorde, het kwam er niet echt lekker uit! Ik moet toegeven dat het vliegen en hanteren van N-1 me goed afging. Alleen de procedure wilde niet echt lekker! Confirm gear and flaps are up? Confirm engine nr 1 has failt? Confirm throttle nr 1....etc. Zo staat het ook in het boek, maar ik zal eerlijk vertellen dat ik ook wel eens met Confirm engine nr 1 has failt. Vervolgens in m'n hoofd denken: oow wacht ik vergeet wat). Dan vrolijk roepen: Confirm gear is up? En toch gaat het vaak in de luchtvaart om het uitvoeren van procedures in de goede volgorde.

Omdat je maar 20 uur vliegt op de Seneca is het allemaal niet uitlopend waar je heengaat. Het komt er op neer dat je elke keer naar Beja gaat om daar approaches te oefenen, zowel met emergencies. Echt veel tijd om te genieten heb je bijna niet. Toch is het heel erg mooi als je even niks aan je hoofd hebt, je naar buiten kijkt en het je toch wel opvalt dat er een moter aan allebei de kanten zit. Je krijgt in de Seneca echt het gevoel dat je een groot vliegtuig bent wat een approach aan het maken is. Mede door het feit dat het allemaal heel snel lijkt te gaan voor je gevoel. Omdat die 20 uur ook echt heel erg snel voorbij gaan, heb je bijna geen tijd om alles te oefenen wat je moet kunnen. Zo heb ik bijvoorbeeld nooit een engine failure gehad op de ILS (op final). Toch is het zeker dat je iets in die trend op je examen krijgt. Met nog maar 2 uur te gaan had ik eigenlijk nog steeds niet het idee dat ik het vliegtuig lekker onder controle had. M'n 2 generale repetities gingen niet lekker (gewoon m'n laatste twee vluchten voor m'n examen hoor!). Het was lastig om echt te zeggen dat ik klaar was voor het examen.

Net als je het niet verwacht heb je juist op de dag dat het moet je beste dag. Ik had echt de zenuwen toen ik in het vliegtuig stapte voor mijn examen. Achteraf: mijn beste vlucht op de Seneca! De vlucht die je maakt lijkt erg veel op je IF check, alleen krijg je nu een engine failure after take off waarbij je besluit om door te gaan omdat je een tweede moter hebt. Dit zal je niet vaak doen op de TB-20. Iets wat je niet wilt dat op je examen gebeurd is dat Beja je weigert om een approach te maken. Tenslotte is dit het gedeelte waar het om gaat; het omgaan van emergencies op beslissende momenten! Zelfs wachten had geen zin. We zijn toen terug naar Evora gegaan en hebben daar circuitjes gedraaid zodat ik wel alles gedaan had behalve een approach. Ik had ondertussen al bijna 2 uur gevlogen. Normaliter is een examen gewoon 1:30. Aan de grond hebben we meteen opgebeld naar Beja om te vragen of we toch nog terecht konden voordat ze gingen sluiten (normale werktijden). Ze verzekerde ons dat we om half zes konden komen. En wat blijkt, als je na veel gehaast en gedoe voor de tweede keer in het vliegtuig stapt, je op de frequentie van Beja komt en ze je vrolijk vermelden dat je 3e in de rij bent! Ik heb mr. Bitter toen echt even horen schelden! Gewoon 2:30 gevlogen zonder een approach te maken! Het begon echt niet meer leuk te worden!

Uiteindelijk heb ik toch mijn approach kunnen maken en het ging goed. Op de terugweg naar Evora kreeg ik te horen dat als ik het vliegtuig veilig neerzette ik het gehaald had! Ik kreeg echt een glimlach op mijn gezicht. Vanaf dat moment realiseerde ik me dat dit mijn laatste vlucht voor een lange tijd zou zijn! Ik was klaar! Klaar in Portugal! Het was echt een geweldig gevoel om te weten dat je eindelijk gewoon een goeie vlucht hebt gehad en dat het ook nog je examen was!

Ik denk dat ik het record in handen heb voor vliegtijd tijdens een examen, namelijk 2:50!

Met een heel goed gevoel kijk ik terug op de periode in Portugal. Het is goed dat je je af en toe realiseert (ook tijdens het vliegen) hoe mooi het allemaal is dat je dit doet!