Nu wordt het wederom bevestigd, dit is de beste opleiding die er bestaat,
ik heb vandaag mijn 2e nav-tripje gemaakt, naar Portimao. Dat ligt aan de Zuidkust van Portugal, heerlijk was dat, ik ben nu nogsteeds aan het nagenieten.

Ik moest op 10.30uur lokaal vertrekken, samen met Bastiaan en Fabian, harstikke gezellig met ongeveer 10 minuten tussen onze vluchten.
De heen reis duurde +/- 1 uur, via een Sierra departure naar het Zuiden toe. O.k. bij het eerste waypoint aangekomen, frequentie overzetten van Evora Information naar Lisboa Mil. Check de tijd, kijken of het klopt volgens het navigatieplan, naar de nieuwe heading draaien ook volgens het navigatieplan, straight & level flight, allign the gyro with the magnetic compass, and switch tanks. Als dat gedaan is vliegen we verder naar het volgende waypoint, verder naar het Zuiden, naar de mooie kust maar ondertussen wel steeds checken waar je zit en dorpjes, meertjes, wegen, bergen enz. identificeren.

Daar in de verte, mooie bergen met meertjes, verschrikkelijk mooi om te zien, ik straal, dat kon Mario zien, vandaar dat hij ook besloot om een foto van me te maken met zijn telefoon, snappp en nog een, dit keer waar we beiden op staan snapppp, alles ging perfect, Mario had het ook naar zijn zin , maar meer dan ik, dat kan niet.
Geweldig, over de bergen en daar rechts beneden daar is het dorpje, daar is nog een waypoint;
time, turn, gyro´ s, fuel,
ik draai naar rechts, naar een dorpje genaams Sylves en wat ik toen zag en voelde, ja dat weten waarschijnlijk alleen de mensen die dit ook hebben gedaan,
niet te beschrijven, terwijl ik naar rechts draaide zag ik het steeds duidelijker, de Atlantische Oceaan,
ik ben er bijna, bijna bij de kust, bijna bij Portimao, veel tijd is er niet om te genieten want ik moet weer draaien, maar ik kon het niet helpen, dat mooie plaatje trok constant mijn aandacht,
rwy 29 was in use, downwind was precies over het strand, op 330 meter boven het strand vliegen, geweldig, net genoeg om de parasols, strandlakens en genietende mensen te zien, maar de geen die het meest genoot zat in de lucht, in de CS-DEG, de Diana 216 die op het punt stond te gaan landen.

Touchdown, taxieen, tanken, naar het gebouwtje, lekker lunchen met Fabian die er al was en Bastiaan die iets later aankwam, een paar stempels halen, formulieren tekenen, naar de w.c. en vervolgens weer naar het vliegtuig.
Na 30 min. begon ik aan mijn terugreis die me more or less via de Westkust van Portugal terug bracht naar Evora. Dit leverde ook heel wat mooie plaatjes op, prachtig!!!!! maar voordat het zover was moesten er eerst 2 touch&gos gemaakt worden op Montargil (18 min. vliegen van Evora).

Eenmal geland op Evora, waren we 4 uur verder en ben ik een heel erg mooie ervaring rijker die ik echt nooit zal vergeten!!


(foto's zullen hopelijk snel volgen)

Hey iedereen,

Altijd leuk om foto's te zien, vandaar.
Verder maak ik het heel erg goed, ik ben nu begonnen met navigeren. Het eerste tripje ging niet naar wens, maar wees niet getreurd zei Mario, de volgende keer gaat het vast en zeker beter. Maar het is wel spannend en harstikke gaaf,
morgen gaan we naar Portimao, dat is aan de Zuidkust van Portugal, dat betekend 1,5 uur heen en 1,5 uur terug, heerlijk lijkt me dat en ik heb er harstikke veel zin in, natuurlijk kunnen jullie snel gaan lezen hoe ik het mijn trip ervaren heb.
Maar voor nu, eerst wat foto's



De dag van vertrek naar Portugal, op Zaventem
hier krijgt Bastiaan officieel zijn instapkaart van Sebastiaan onder het genot van een overheerlijk broodje


Lisboa



een gedeelte van de vloot, op de voorgrond twee TB-200 en rechts een Senica 5



v.l.n.r. ik, Reijndert, Fabian, Leon en Sebastiaan,
aan het wachten op Jeroen's 1st solo



na mijn solo



aan mij de eer om Bastiaan na zijn mooie 1st solo nat te spuiten



nice



sunrise in Evora



very nice!!



Fabian en ik, maar wat hij toen deed, weten we tot op de dag van vandaag nog niet



even chillen met jongens van 0307 en 0309 , jongens veel succes met vliegen in Nederland!!!!!


1e week, groundschool



walk around

Hello,

Ik kom net terug van mijn vlucht, mijn 20-uurs check en ik heb hem gehaald!!!!!
De check werd afgenomen door Mr. G.Ferreira, de chief flight instructor.
Deze check houdt in dat men kijkt of je het beheerst datgeen wat je de afgelopen 19 uur geleert hebt en of je de procedures, emergencies en alles wat erbij hoort wel weet. Eigenlijk een normale les, alleen als je deze niet haalt en vervolgens de herkansing ook niet, mag je niet langer meer deelnemen aan de cursus.
Dat houdt in dat ik nu dus officieel ben toegelaten tot de NLS, raar is dat eigenlijk, ik ben al ruim 9 maanden bezig en nu ben ik pas echt toegelaten. Maar goed,
mijn vlucht ging prima, in de training area ging alles goed, stijgen, steep turns, glide descents, slow flight en vervolgens acceleleren naar cruise speed, dan de area verlaten, terug naar het vliegveld, de approach ging ook goed en daarna nog eens 4 circuitjes. 2 Normale landingen, 1 flappless en 1 shortfield landing. Mijn flapless landing ging niet helemaal perfect, ik flarede teveel, terwijl dat haast niet hoeft omdat je bij een flapless al een hoge neusstand hebt

Mr. Ferreira was zeer tevreden over mijn prestatie en heeft me goed beoordeeld,
Beste mensen, ik ga er weer vandoor en met een zeer fijn gevoel het weekend in,

Dag!!!!

Hey iedereen,

Veel ging fout, ik mocht gistreren voor het eerst solo naar de trainingarea. Harstikke spannend allemaal. In de area ging alles goed, lekker oefeningen doen in mijn eentje, heel erg relaxed is dat. Alle oefeningen herhaald die ik tot nu toe heb gehad die van belang zijn voor mijn 20-uurs check die ik waarschijnlijk morgen heb.
Maar goed, dat ging allemaal perfect en na zo'n 45 minuten besloot ik terug naar het vliegveld te gaan om vervolgens nog een aantal citcuitjes te vliegen zodat ik o.a. lekker veel landingen kon maken.
Het circuit, ja goh waar zal ik beginnen, het was een chaos, echt waar, hartstikke druk. Downwind werd extend tot voorbij Evora, veel te ver. Dat gaf voor mij al problemen, ik kreeg op downwind te horen dat ik number 4 was. O.k. maar ik had number 3 wat achteraf Jeroen bleek te zijn niet in zicht, kort daarna had ik een vliegtuig in zicht dat al op final zat, ik dacht dat dat misschien het vliegtuig voor me was dus ik vraag
Diana 124, could you confirm that the TOBA on final is number 3
- Mmmm, yes sir, that is a confirm

Hier was er dan al een miscommunicatie, want er zaten 3 vliegtuigen op final, dat wist ik niet, final was namelijk i.p.v. de normale +/- 4 nm. ongeveer 9 nm. Heel erg lang dus. Maar aangezien ik bevestigd kreeg dat nummer 3 langs me was, draaide ik final op, totdat ik ineens aan mijn rechterhand in de verte de echte nummer 3 zag aankomen, dat was Jeroen, die heel raar opkeek omdat het niet gebruikelijk is elkaar in te halen in het circuit.

Dat ging dus fout, door een communicatiestoornis tussen de toren en ik.
Maar dat was niet alles, vervolgens maakte ik een touch & go en ik moest samen met de 3 mensen voor me upwind extenden, o.k. niks aan de hand, gewoon doen.
Ik rustig een stukje verder vliegen, voordat ik naar base draai en naar downwind. Vervolgens komt die aardige altijd zo vrolijke Fabian, die steeg net op, kreeg niet te horen dat hij moest extenden, dus hij draaide een stuk eerder van upwind naar base, naar downwind. En op het moment dat hij naar downwind draaide, vloog ik daar. Ik had er niet op gerekent dat er ineens een TOBA mijn kant op draaide.
Volgens Jeroen die nu dan een stuk achter me vloog, bergreep ik dat we heel erg close waren, dat had ik natuurlijk ook wel gezien, mijn radiocall vervolgens;
Diana 124, I HAVE TRAFFIC AT 11'CLOCK, WHAT IS HE DOING!!!!!!!
..........
Gelukkig ging Fabian naar de area dus moest hij klimmen naar 2000ft. alle departures zijn op 2000ft, ik vloog op 1800ft. Dus gelukkig vlogen we maar een paar tellen op dezelfde hoogte, maar ik was erg geschrokken. Als er ineens een vliegtuig 35 meter links van je zit dan schrik je je echt te pletter.
Terug op de grond, bood de luchtverkeersleider zijn verontschuldigingen aan. we hebben op de grond heel erg lang en veel erover gesproken.

Dit was nieteens alles, met anderen gebeurden ook dingen die ze liever anders hadden gedaan of beter, maar dit hoort erbij

Het was druk, zeer zeer druk, maar wel heel erg leerzaam

Hey iedereen,

Vandaag, vandaag was het zover, Solo!!!!!! het is niet uit te leggen hoe ik me voelde, hoe ik het vond, want; geweldig het was meer dan dat, tof, veel meer dan dat, zet ik 1000x een ! achter het woord Super, dan hebben jullie nogsteeds geen indruk van hoe het was. Daarom moeten jullie me maar geloven, "I had the time of my life".

Vandaag begon als een normale dag, vroeg opstaan, douchen, tas inpakken alleen dit keer wel droge kleren meenemen (droge kleren, maar geen handdoek om me af te drogen). Op school aangekomen, Flight Notice invullen en ook de Mass & Balance, de vlucht voorbereiden, naar de Meteobriefing luisteren en naar beneden gaan, naar de CS-DEH met het callsign DIANA 109 om de walkaround te doen.




Een normale vlucht, circuitjes doen, 4 hebben "we" er gedaan, 3 touch and go's waarvan 1tje een glide in waarvan het einde niet echt goed verliep, bijna een vleugel tegen de grond, toen ik het zag aankomen, meteen een wave off gedaan. Maar de rest verliep zeer goed, mijn instructeur had er alle vertrouwen in en dus toen we eenmal na 30 minuten geland waren en ik van hem moest stoppen op de taxiebaan vroeg hij me;
Graham, are you ready
- Offcourse I'm ready (zei ik toen)
Allright then, then I'll step out of the airplane and I want you to perform 3 circuits, 2 touch and go's and at the and (offcourse) a full stop
- O.K. I'll do that

Ik zei opvallend weinig viel me achteraf op, voor de mensen die mij kennen is dat zeer zeldzaam

Maar goed, daar zit je dan, instructeur stapt uit, de deur gaat dicht met een zachte doffe klap, Boemmffff..........
stil.......................,
daar zit je dan echt, o.k.
Diana 109 requist to taxi
ik heb toestemming gekregen, taxi checklist en taxien naar de baan, bij de baan aangekomen, run up checklist, before take of checklist en vragen of ik mag oplijnen





Diana 109, at holding position runway 01, ready for departure
- Diana 109 line up runway 01 behind landing TOBA
Lining up runway 01 behind landing TOBA lining up behind Diana 109

Even wachten, en o.k. hij is geland en dan oplijnen en daar komt die baan weer, precies kaarsrecht voor je, dit keer ben ik alleen

Diana 109, taking off runway 01
- Copy that, wind is calm

Full power, laatste checks, en daar ga ik dan, 40 knots airspeed is alive, 65 knots rotate, daar ga ik dan, de lucht in. Zonder Mario om me te corrigeren, zonder Mario om in te grijpen, zonder Mario om te reageren op een radiobericht die ik net heb gemist, mijn verantwoordelijkheid. Maar je gaat niet solo als je er niet klaar voor bent, dus gaan met die banaan.



200ft. flaps up, outside is clear, turn to the right
500ft. climb power set, after take off checklist, downwind is clear, turn to the right,
1800ft. level off, , MAP 18, RPM 2300, flaps 10, downwind checklist en radiocall,
Diana 109, righthand downwind runway 01 for touch and go
- Copy that, extend downwind en report on final
Extend downwind, Wilco final Diana 109

MAP 13, trim nose up, 80 knots, base is clear, turn to the right, landing checklist
turning on to final,
Diana 109 on final runway 01
- Copy that, the runway is clear and the wind is 247 with 8 knots
Roger Diana 109

En daar ga je dan, de eerste keer landen, alleen, bijna klaar met het eerste circuitje, een mooie approach, een mooie landing en wie zie ik aan de zijkant van de baan staan. Mijn klasgenoten, bewapend met digitale film-en fotocameras.
De foto's en de film zetten we a.s.a.p. op de site, dan kunnen jullie het zien en misschien ook wel een beetje meemaken.



Geland, op de baan, centerline, flaps 10, full power en dan begint het weer opnieuw. Nog een touch and go en daarna een full stop,
terwijl ik terug taxie naar de standplaats, zie ik mijn klasgenoten al zwaaien en me toejuichen en in de verte zie ik de brandweerslang al uitgerold. Vliegtuig geparkeerd, op de stip, after taxi checklist, uitstappen en lachen, 1 big smile (die was er trouwens al de hele tijd)







En daar komt Mario met de heggeschaar om mijn stropdas af te knippen, traditie, knip..... daar is hij dan in 2 stukken. Daarna nog een Portugese traditie; bend over, een trap tegen mijn bil en een klap in mijn nek, nu ben ik klaar met tradities, nee want nu nog de nls0311 traditie, haar moet geschoren worden (maar dat komt pas vanavond), het maakt me allemaal niet uit, want ik ben net voor het eerst Solo gegaan,







hupsakee, daar staan ze al klaar met de brandslang, whouschhhhh, helemaal nat, heerlijk, ik heb me zelden zo lekker fris gevoeld, nu ik erover nadenk, heb ik me nog nooit zo fris gevoeld heerlijk zo'n verkoelende douch op de apron. Helemaal doorweekt,

















Graham is solo gegaan...

Hallo iedereen,

Met mij gaat wederom alles prima, mijn vlucht vandaag;
heerlijk de manier waarop ik deze vlucht heb gevlogen was buitengewoon, heerlijk!! (he Fabian)
Circuitjes gevlogen, 9 keer geland waarvan 2 glide in's en 1 flapless, het ging allemaal prima. Gisteren had ik ook een prima dag, ik dacht, als ik het nou kan vasthouden om op deze manier te presteren en zie hier het resultaat, vandaag was het weer gelukt. Wat ik voorheen fout deed ging vandaag goed, wat ik voorheen goed deed, ging vandaag perfect. Dit moet ik natuurlijk blijven vasthouden en morgen, ja morgen,
morgen staat er een solo vlucht van mij op het programma, ik heb er echt verschrikkelijk veel zin in, helemaal alleen!!!!!

Maar als het goed is kunnen jullie daar morgen meer over lezen en de foto's en film zetten we a.s.a.p. op de site.

p.s.
The city of Evora, onze boot is spoorloos verdwenen. Boze tongen beweren dat de directeur haar in beslag heeft genomen. Wij snappen hier niks van, het is helemaal om ons heen gegaan, wij hopen haar ooit nog terug te zien hoewel de overlevingskans met de dag kleiner wordt. Hele boze tongen beweren zelfs dat de directeur haar zelfs heeft lekgestoken, waarom, waarom vragen wij ons af??

Vandaag stond er op het programma, zie de titel, dat hield in; ik vloog naar een trainingsarea, vervolgens in de area aangekomen en op hoogte trok Mario het gas dicht, okee Graham, now your enginge doesn't work, land the aircraft. O.K. zeg ik dan, dan moet alles eigenlijk vanzelf gaan, trim voor de juiste snelheid, 86 knots, zodat ik het verst kan zweven en de checks uitvoeren, een veldje uitzoeken waar ik hem ga neerzetten en terwijl ik dat doe; Mayday Mayday Mayday..............., natuurlijk niet echt, want dat stellen ze hier waarschijnlijk niet zeer op prijs. Vervolgens een leuk veldje uitzoeken, een weilandje met donkere grond is het beste werd ons verteld. Ach ja, geweldig daar is een mooie, goed, ernaartoe vliegen, checks uitvoeren, mooi aankomen vliegen, wel op de snelheid letten 86 knots en dan landen, natuurlijk niet echt, want dat vindt boer Rodriquiz ofzo niet leuk , dus op 20/25 meter boven de grond, vol gas en we gaan er vandoor.


Mr. M. Pacheco, die me de fijne kneepjes van het vak leert

Vervolgens een precautionary landing, dan heb je gelukkig nog wel motorvermogen maar een ander probleem dat nu op dit moment niet dreigend is, maar op den duur wel dreigend zou kunnen worden, zoals low oil, of het weer.
O.K. Graham, you have low oil, land the aircraft a.s.a.p. ,
dalen naar 500ft, downwind checks, veldje uitzoeken, Pan Pan Pan Pan Pan Pan................, natuurlijk niet echt het knopje van de radio indrukken, want ook dat zullen ze niet zo zeer op prijs stellen.
Yes, over there, that look like a fine landing spot for me, op 200ft. het veldje inspecteren. Dit keer had ik een beter veldje uitgekozen, want de op de vorige zaten toch wel een aantal rots(jes), ik was echt trots op mezelf, geweldig veldje dat het was, ik had nog nooit zo'n mooie gezien, haha, 75 knots, climd power, klimmen naar 500ft. 80 knots. aanhouden, ondertussen draaien, nu vlieg ik parralel aan het veld in de tegenovergestelde landingsrichting, downwind checks, 80 knots. 500ft. en niet het veldje uit het oog verliezen wat niet bepaald handig zou zijn. Dan aan het eind weer draaien met 75 knots. dit keer, nu ben ik recht ervoor, landing checks en dalen maar, alsof het een normale landing is, we kwamen maar lager en lager en toen ik de grassprieten van elkaar kon onderscheiden dacht ik, goh, misschien moeten we maar optrekken, verschrikkelijk laag, ja, het is een oefening en dan moet je helemaal tot het einde gaan, op zo'n 12 meter boven het veld, besloot ik om op te trekken, full power, flaps 10, 200ft flaps up, 80 knots climb power, after take off checklist, back to the airfield for 2 more circuits.

Toen terug naar het vliegveld voor 2 circuitjes, mijn landingen, geweldig ging het, mijn touch and go, geweldig ging het. Mario's reactie; Marvellous Graham, just Marvellous, vooral deze reactie doordat mijn aardige instructeur mijn MAP (power) indicator, hoogte, rate of descent en snelheidsmeter blokkeerde, Just hold the speed and the right ROD, huh zonder meters, ja precies, gewoon goed naar buiten kijken, maar het ging goed.



hier zal ik vandaag wel weer even gaan vertoeven

jongens, ik ga een beetje leren voor morgen,
tot ziens
Dag!!!